پدیده ای به نام دازینگ
پدیده دازینگ ؛ از شبه علم و مهارتی صرفاً تجربی تا واقعیتی کاملاً علمی
مسئله آب در همه ادوار جزو داغ ترین مباحث روز دنیا بوده ، هست و خواهد بود . همیشه عناوینی همچون “جنگ آب در راه است” و یا “بحران آب” لرزه به تن می اندازد .امروزه با توجه به کمبود و یا فقدان منابع آب شیرین ، یافتن آب در هر نوع و حالت آن ( جامد ، مایع و گاز ) از اهمیتی فراتر از تصور برخوردار شده است .
آب های زیرزمینی به آب هایی گفته می شود که در لایه های اشباع زیر زمین ذخیره و متمرکز شده اند . گاهی صدها سال به طول می انجامد تا یک مخزن زیرزمینی بوجود آید و به همین جهت در بیشتر موارد ، سال ها و یا حتی قرن ها قبل از مصرف دست نخورده باقی می مانند . در واقع آب های زیرزمینی مخازن طبیعی هستند که بدون سرمایه گذاری و پالایش ، قابل مصرف اند و از آنجایی که تبخیر نمی شوند لذا منابع مطمئن تری نسبت به منابع آب های سطحی هستند . این آب ها تنها ۴% آب های فعال در چرخه را تشکیل می دهند ولی با این وجود ۹۰% آب آشامیدنی کل جهان را تامین می کنند و ۵۰% از ساکنین روی زمین متکی به این آب ها هستند .
حال که از اهمیت آب های زیرزمینی مطلع شدید ، قابل درک است که برای یافتن این آب ها نیز رقابتی در حال شکل گیری باشد . پدیده دازینگ (dowsing phenomenon ) یکی از عجیب ترین و بحث برانگیزترین روش های یافتن هر گونه ماده معدنی ( آب های معدنی ، سنگ های قیمتی ، نفت و … ) است و از آنجایی که در این پروسه از هیچ نوع تجهیزات علمی استفاده نمی شود برخی بر این بارو هستند افرادی که قادر به دازینگ کردن می باشند ( آنها را دازر می نامند ) ، اگر نخواهیم لفظ ویژگی خارق العاده را به آنها نسبت دهیم ، دارای مهارتی صرفاً تجربی هستند که همین موضوع بر شبه علم ( semi-science ) بودن این پدیده دامن می زند .
ظهور پدیده دازینگ به آلمان دوره رنسانس بر می گردد زمانی که تب جست و جوی فلزات و اشیای گرانبها بسیار داغ بود . ولی در آلمان آن روزها دازینگ عملی خرافی و شیطانی تلقی می شد زیرا عده ای معتقد بودند که نیروهای شیطانی چوب را به حرکت وا می دارد . اما این کشاورزان و گله داران آمریکایی ها بودند در قرن ۱۹ و ۲۰ که برای اولین بار از دازینگ برای یافتن آب و علوفه استفاده کردند . با اینکه هیچ گاه علمی بودن این روش اثبات نشد ولی هنوز هم بسیاری از کشاورزان اروپایی و آمریکایی از این روش برای تعیین محل آب بهره می برند و هیچ روشی را دقیق تر از دازینگ نمی دانند .
انواع دازینگ
روش دازینگ در طول تاریخ به چندین شکل مورد استفاده قرار گرفته است . در سنتی ترین ورژن ، به یک چوب Y شکل نیازمندیم که باید آن را از درخت جدا کنیم . دازر های اروپایی معمولا از چوب درخت هلو ، فندق و بید استفاده می کنند . به این صورت که دو شاخه چوب Y شکل را در دو دست می گیرند و قسمت دم مانند آن را به سمت جلو و سپس به آهستگی شروع به راه رفتن می کنند ، ناگهان سمت دم مانند به سمت زمین کشیده می شود و در این لحظه دازر می ایستد و این بدین معناست که در این قسمت آب زیرزمینی وجود دارد . به این روش ، ترکه چوبی می گویند.
در روش بعدی که به ترکه فلزی معروف است ، به دو ترکه یا میله فلزی L مانند نیاز داریم . به طوریکه قسمت کوتاه L در دست و قسمت بلندتر به سمت بالا باشند . در این روش هم دازر شروع به راه رفتن می کند و در نقطه ای که آب زیرزمینی موجود باشد ، دو میله به یکدیگر نزدیک می شوند و ترکه شکل X به خود می گیرند . در حالت دیگری از روش دازینگ می توان از یک پاندول کریستالی ، آهنی یا فلزی که به زنجیری متصل است ، استفاده کرد که در صورت یافتن آب زیرزمینی ، پاندول شروع به حرکت دورانی می کند.
جمع بندی
می توان حدس زد که شاید تاکید بر تازه بودن چوب در روش اول ، به دلیل وجود یک جاذبه و یا مغناطیس بین مولکول های آب و یا ماده معدنی وجود در چوب با آب زیرزمینی است ولی همه این ها حدس و گمانی بیش نیست زیرا بارها و بارها دازرها و پدیده دازینگ تحت تحقیق و بررسی های فراوان قرار گرفته اند اما در نهایت نتایجی جز شانسی ، ماورالطبیعه و غیر طبیعی را به دنبال نداشته است . ولی با همه این تفاسیر افرادی همچون انشتین معتقد بودند که پدیده دازینگ واقعی است : “من فکر می کنم بیشتر دانشمندان به دازینگ همان طور نگاه می کنند که به نجوم در اعصار قدیم . آنها به دازینگ به شکل یک پدیده خرافی می نگردند در صورتیکه این طور نیست . چوب دازینگ وسیله ایست کاملا ساده که به واکنش های عصبی بدن انسان در برابر عناصر خاص به خصوص عناصر معدنی واکنش نشان می دهد .”
یکــ مَنــــ